“Wat is het verschil tussen schorsen en op non-actief stellen?” Juridisch is er geen verschil. Voor een jurist zijn deze twee termen hetzelfde. In de praktijk wordt een schorsing echter als strafmaatregel en een non-actiefstelling als ordemaatregel ingezet. Lees verder voor uitleg.
Arbeidsrechtelijke sanctie
Juridisch bestaat er geen verschil tussen een schorsen en op non-actief stellen. In beide gevallen is er sprake dat de werknemer zijn werk niet kan verrichten als gevolg van omstandigheden die voor rekening van de werkgever komen. In art. 7:628 lid 1 BW staat dat de werkgever in dat geval verplicht is het loon door te betalen. Kortom, het is de keuze van de werkgever om de werknemer tijdelijk niet op het werk te laten verschijnen.
Hoewel er juridisch geen verschil is, blijkt die er in de praktijk wel te zijn. Zo worden deze begrippen in veel CAO’s, bedrijfsreglementen en arbeidsovereenkomsten als verschillende maatregelen uitgelegd die een ander doel dienen.
Het verschil
Een schorsing is een disciplinaire of strafmaatregel die wordt opgelegd bij een misdraging. Denk bijvoorbeeld aan diefstal of conflict op de werkvloer. Op non-actiefstelling is een ordemaatregel. Bijvoorbeeld bij een reorganisatie, faillissement of als de werknemer een andere baan heeft gevonden en je niet wil dat hij nog toegang heeft tot informatie op het werk. Daarbij hoeft er dus niet per se sprake te zijn van een misdraging.
Schorsing is een zwaarder of ingrijpender middel dan op non-actief stellen. De laatste klinkt dan ook minder vergaand, terwijl het juridisch wel dezelfde maatregelen zijn. Nog vriendelijker en neutraler klinkt ‘vrijstellen van werkzaamheden’, maar ook dat is juridisch hetzelfde.
